Keşifleri, 10'larda stratejik askeri kullanım bulan büyük ölçekli aseton üretimi için temeldi. Bu kimyasal, Birinci Dünya Savaşı sırasında Birleşik Krallık tarafından yaygın olarak kullanılan bir tür patlayıcı olan sınırların üretiminde kullanıldı.
Weizmann'ın siyasi kariyeri daha da dikkat çekici oldu. On dokuzuncu yüzyılın sonunda ortaya çıkan ve Filistin'de bir Yahudi devletinin kurulmasını destekleyen Milliyetçi bir hareket olan Siyonizmin öncülerinden biriydi.
1947'de, Holokost'un dehşetinden sonra, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, Filistin'in biri Yahudiler için, diğeri Araplar için iki eyalete bölünmesini onayladı.
Filistin devleti 140'dan fazla ülke tarafından tanınmış olsa da, bugüne kadar kurulmamıştır. İsrail bağımsızlığını 1948'de ilan etti ve 1949'da Weizmann, Siyonizme olan bağlılığı nedeniyle yeni ülkenin başkanı seçildi. Ancak bu, yürütme organından ziyade sembolik bir görevdi, çünkü İsrail Başbakan'ın hükümetin başı olduğu bir parlamento cumhuriyeti.
Weizmann 1952'de 77 yaşında öldü. İsrail'in yeni bir cumhurbaşkanına ihtiyacı vardı. Dışişleri Bakanlığı, bu görevi doldurabilecek ve genç ülkeye göçü teşvik edebilecek ana Yahudilerin isimlerini önerdi.
Başbakan David Ben-Gurion, yine bir bilim insanını davet etmeye karar verdi. Ben-Gurion derhal zamanın en ünlü bilim adamına yoğunlaştı.
İsrail ABD Büyükelçisi Abba Eban Albert Einstein ile temasa geçti. Alman fiziği, 1933'ten beri Adolf Hitler'in Almanya'da Yahudilerin gücüne ve zulmüne başladığı ülkede yaşıyor.
Eban, Ben-Gurion adına Einstein'a bir mektup yazdı.
“İsrail fiziksel olarak küçük bir devlettir. Ancak büyüyebilir, çünkü eski ve modern geleneklerin, Yahudi halkının daha manevi ve entelektüellerinin en iyi örneğini sunar.”
Büyükelçi ayrıca Einstein'ın bilimsel kariyerini bırakmaması gerektiğini de vurguladı. Ancak, Princeton'daki İleri Araştırma Enstitüsü'nde yaşadığı ve çalıştığı New Jersey'den İsrail'e taşınmış olmalı.
O zamanlar 73 yaşında olan Einstein, davete kibarca cevap verdi ve memnun görünüyordu, ancak bir macera olmak istemiyordu.
Kudüs Ibrew Üniversitesi Einstein Arşivleri Direktörü Ze'ev Rosenkranz, bilim adamının fizikçi ve kişisel fotoğrafların yazışmalarını içeren Einstein albümünün pozisyonu için becerilere sahip olmadığını iddia ediyor.
“İsrail devlet önerisinden derinden etkilendim, ama hem özür dilerim hem de utandım çünkü kabul edemedim, Eins Einstein.
“Yaşam için nesnel sorunları ele aldım, bu yüzden insanlarla doğru iletişim kurmak ve resmi görevleri yerine getirmek için hem doğal yetenek hem de deneyime sahip değilim. Ayrıca, bu yüksek otoritenin sorumluluklarını yerine getirmek için uygun değilim. Dünya ulusları arasındaki tehlikeli durumumuzu tam olarak fark ettiğimden, Yahudi halkıyla olan ilişkim en güçlü insan haline geldi.”
Bilim adamı üzerine birçok kitabın yazarı Alice Calaprice'e göre, Ben-Gurion bu yanıtla Reddetme Yanıtıyla gündeme geldi.
Einstein Encyclopedia kitabında şöyle yazdı: “Einstein'ın vicdanına aykırı olabilecek politikalara açılmasından korkuyordu”.
Einstein ve usrail
Einstein'ın bu pozisyonu kabul etmeyi reddetmesi, İsrail'in siyasi yönelime kayıtsız olduğu anlamına gelmiyordu.
Rio de Janeiro Üniversitesi (UFRJ) Siyonizm ve İsrail-Filistin çatışması ile ilgili konular konusunda tarihçi uzmanı. “Einstein, Siyonist hareketin bir üyesiydi,” diyor Michel Gherman.
“1921'den itibaren, Filistin'deki Araplar ve Yahudiler için iki milli takımın bir devletinin kurulmasını destekleyen Siyonizmin sol kanadını temsil eden Weizmann ile yakın bir ilişkiye devam etti”.
Einstein'ın yazışmaları bunu bir kez daha anlamamıza yardımcı olur. 1947'de Hindistan bağımsızlık kazandıktan sonra, bilim adamı ülkenin yeni başbakanı Cevahiral Nehru'ya bir mektup yazdı.
Hindistan'ın başarısını tebrik etti ve açıkladı:
“Siyonist davayı benimsedim çünkü belirgin bir hatayı düzeltmenin bir yolunu gördüm.”
Ertesi yıl, İsrail Enstitüsü ile bilim adamı Siyonist mücadelenin onlarca yıl sonra memnun olabilirler.
Ancak, İsrail halkının daha radikal bir bölümünün eylemlerini kınadı.
1948'in sonunda, New York Times gazetesine diğer Yahudi entelektüelleriyle açık bir mektup yazdı ve politikacı Menchem'in ülkenin ziyaretine başladığını eleştirdi.
Başlangıç, İsrail öncesi dönemde Filistinlilere ve İngilizlere ölümcül saldırılarıyla bilinen Siyonist paramiliter örgütün liderlerinden biriydi.
O yıl Irgun, Kudüs yakınlarındaki Deir Yasin köyünde 100'den fazla Filistinli sivili (erkek, kadın ve çocuklar) öldürdü.
Kısa bir süre sonra örgüt, Hirut (“Özgürlük”) adlı yeni bir partinin kurulmasına yol açtı.
“Bu partinin lideri Menachem ziyaretine başlıyor
İlk paragrafta, imzalar Hirut hakkındaki düşüncelerini açıkça ortaya koydu:
“Organizasyon, yöntem, politik felsefe Nazi ve faşist partilerle yakından ilişkilidir”.
Bağlamına göre kırıldığında, bu konular bilim adamlarının anti -İsrail olduğu izlenimini verebilir.
İngiliz tarihçi Richard Crockkat, Einstein ve yirminci yüzyıl politikasında, “Einstein, davaları için kullananlara uygun olarak, hem Siyonizm hem de İsrail devletinin eleştirmeni ve destekçisi olarak tasvir edilmiştir.
Croccatt'a göre, bilim insanının İsrail devletinin daha geniş bir değer yapısı ile nasıl modellenmesi gerektiği konusundaki vizyonu.
“Her şeyden önce, milliyetçiliğe olan bağlılığı ve enternasyonalizme olan bağlılığı her zaman Siyonizm ve İsrail üzerindeki konumunda bir sınır olmuştur.”
Bugün bir hain ilan edilebilir
Tarihçi Michel Gherman, İsrail'deki başkanlık otoritesinin sembolik bir işlevi olmasına rağmen, aynı zamanda “son derece politik” olduğunu belirtiyor.
“Einstein sadece Yahudi olduğu için değil, aynı zamanda Siyonist hareket ve İsrail kurumunun savunmasıyla siyasi bağlantıları olduğu için davet edildi” diyor.
Diğer önemli Yahudilerin ülkenin imajını iyileştirmek için “İsrail'i” sembolik pozisyonlarda “temsil etmeye davet edildiğini unutmayın.
Örneğin, 90'ların başında, eski Başbakan Şonimo Peres röportajlarında yazar Amos Oz'un siyasete girmesi gerektiğini destekledi.
1952'de Gherman, Einstein'ın da üye olduğu İngiliz grubunun Shahalom'un azınlıkta kaldığını, ancak asla izole edilmediğini açıklıyor. Hannah Arendt, Martin Buber ve Gershom Scholem, entelektüeller uluslararası arenada saygı duydukları ve takdir ettiği gibi üyeleri arasındaydı.
Brit Shahalom, Kudüs Yahudi Üniversitesi'ndeki katılımcılardı.
Ancak bugün, grup üyelerinin mevcut İsrail hükümeti tarafından “hain” olarak görüleceğine inanan Gherman, Başbakan Binyamin Netanyahu yönetiminin iki States çözümünün nasıl savunulacağı farklı görüşler içermediğini de sözlerine ekledi.
“Zamanımızın Einstein'ı kim olurdu? O kişinin bu görevi kabul ettiğini düşünün. Nobel Ödülü'nün galibi ve Filistin topraklarının işgalini ve bugün Gazze'de olanları eleştiriyor.
Einstein bu teklifi reddettiğinde, tarihçi Yitzhak Ben-Zvi o yıl sonunda İsrail'in başkanı oldu.
Amerika Birleşik Devletleri'ni ziyaret eden ve bilim adamı tarafından eleştirilen bir politikacı olan Menahem Begin, İsrail'de artan bir etki kazandı.
Hirut, İşçi Partisi'nin iktidarda olduğu sonraki on yıllarda İsrail'in ana muhafazakar partisiydi.
1977'de Başbakan olarak başladı ve 1983'e kadar bu göreve devam etti.
Beş yıl sonra Hirut, başka bir doğru partinin çatısına taşındı, Likud.
2006'dan beri parti lideri Netanyahu, ülke tarihinin en uzun başbakanıdır. Üç kollu ofisin terimi neredeyse 18 yıla karşılık gelir.